De punctie bij Radiologie was mislukt. Dat is misschien een te groot woord, maar er was in ieder geval te weinig weefsel om te bepalen of mijn knikker goedaardig was of niet. Er was wel weefsel afgenomen uit de tumor, want dat had de radioloog met de echo kunnen zien. En ik ook, trouwens. Ik had gezien op de monitor hoe de naald in mijn wang in het midden van de knobbel werd geparkeerd en daar...
Ondertussen was 2009 begonnen en had ik eind februari zelf iets vreemds ontdekt. Er zat een knobbeltje in mijn rechterwang. Oncologie gebeld en er werd rustig op gereageerd, wat relevante vragen gesteld en er brak daar in ieder geval geen paniek uit. Maar er werd tijdens het consuklt naar gekeken. Op 27 maart ging ik opnieuw naar het Radboud voor mijn vierde CT-scan, bloedonderzoek èn er zou naar...
December 2008. Het zou weer een gezellig maandje worden. Is december meestal, maar bezoekjes aan Oncologie breken de sleur. Maakt het wat spannender. Vooral een CT-scan in de planning waarvan we net vóór kerstmis de uitslag zouden krijgen. En die zou dan net het jaar kunnen maken of toch helemaal kunnen affikken, tot op de grond. Maar zo ver was het nog niet. Eerst mijn “gewone” controle op...
Nadat het EMG onderzoek voltooid was, mocht ik naar poli Longgeneeskunde. Of van Radboud Oost naar Radboud Centraal. Gelukkig wisten ze daar dat ik onderweg was van poli Neurologie. De arts begon met een longfunctie test om de capaciteit van een en ander in beeld te brengen. Hierna was het tijd voor het echte werk. Een inspanningstest compleet met een infuus in een slagader, hartmonitoring en een...
Twee weken na einde chemo werd ik weer verwacht in het Radboudumc. Controle afspraakje. Dat hield niet meer in dan wat lichamelijk onderzoek, kloppen, duwen en luisteren. En een buisje of wat bloed. Half litertje. Belangrijk was mijn gewicht. Dat moest een beetje constant blijven. En constant betekent plus of min 2 kilo. Volgende afspraak was op 31 juli. Voor een CT scan. Op 31 juli meldde ik me...
Op 8 juli was ik klaar met de chemo en mocht ik naar huis. Op 1 mei, toen ik met de chemo begon was ik jong snel en wild. Twee maanden later was het meer oud, traag en stram.Ik had drie afspraken in het vooruitzicht. Na twee weken een controle-afspraak op de polikliniek voor wat lichamelijk onderzoek en een buisje of wat bloed. Een afspraak voor een abdomen/thorax CT-scan met contrastvloeistof en...
Na een weekje Radboudumc mocht ik twee weken naar huis om weer wat op krachten te komen, want zo’n chemokuurtje doet wel leuke dingen met je conditie. Je bent redelijk snel uitgeput, je staat vermoeider op dan dat je naar gisteren naar bed ging, en als dat allemaal een klein beetje is hersteld mag je terug voor de volgende 10 zakken chemo. En het werd iedere keer erger. “Die...
Op woensdag 30 april ging ik gepakt en gezakt naar het Radboud. Kleding voor een week, en dat mochten geen pyjama’s zijn, maar gewoon shirtjes en een traingsbroek. Lang of kort. Dat maakte niet uit. Liever geen pyjama’s. “Want anders lijkt het zo op een ziekenhuis.” Voor zeven dagen leken me 14 poloshirts wel genoeg. Mocht ik dermate veel gaan kotsen, want “ge wit ut...
De oncoloog begon over de uitslagen van de onderzoeken van gisteren. Zover die bekend waren. “Want er staat nog wat bloed op kweek”, zei ze. “En dat duurt even. Mar wat we nu weten is het niet goed. De tumormarkers rijzen de pan uit,” Ook waren veel andere dingen in mijn bloed niet goed. Moeilijke woorden dingen, Dus niet suiker, calcium en zo. Maar van die drie keer...
Op maandag 28 april 2008 werden we verwacht in het Radboudumc in Nijmegen. De oncoloog wist te vertellen dat ik statistisch te oud was om zaadbalkanker te krijgen. Na je 35ste is de kans op zaadbalkanker erg klein. Bij de meeste mannen…Bovendien ik had uitzaaiingen. En die “wat uitzaaiingen” waar in het Helmondse over werd gepraat waren “wat erger” dan dat we hadden...