Op 8 juli was ik klaar met de chemo en mocht ik naar huis. Op 1 mei, toen ik met de chemo begon was ik jong snel en wild. Twee maanden later was het meer oud, traag en stram.Ik had drie afspraken in het vooruitzicht. Na twee weken een controle-afspraak op de polikliniek voor wat lichamelijk onderzoek en een buisje of wat bloed. Een afspraak voor een abdomen/thorax CT-scan met contrastvloeistof en...
Na een weekje Radboudumc mocht ik twee weken naar huis om weer wat op krachten te komen, want zo’n chemokuurtje doet wel leuke dingen met je conditie. Je bent redelijk snel uitgeput, je staat vermoeider op dan dat je naar gisteren naar bed ging, en als dat allemaal een klein beetje is hersteld mag je terug voor de volgende 10 zakken chemo. En het werd iedere keer erger. “Die...
Donderochtend tegen tienen kwam er een verpleegkundige de kamer op met een infuuspaal. Metertje of 2 hoog, vijf wieltjes aan de onderkant en een blauw/wit kastje met wat platte knoppen en een digitaal display op 1 meter 20. Boven aan de infuuspaal was een soort van kapstok. Daar konden de zakken met infuusvloeistof, chemo en meer worden aangehangen. Nu hing er één zak aan, doorzichtig met heldere...
Op woensdag 30 april ging ik gepakt en gezakt naar het Radboud. Kleding voor een week, en dat mochten geen pyjama’s zijn, maar gewoon shirtjes en een traingsbroek. Lang of kort. Dat maakte niet uit. Liever geen pyjama’s. “Want anders lijkt het zo op een ziekenhuis.” Voor zeven dagen leken me 14 poloshirts wel genoeg. Mocht ik dermate veel gaan kotsen, want “ge wit ut...
De oncoloog begon over de uitslagen van de onderzoeken van gisteren. Zover die bekend waren. “Want er staat nog wat bloed op kweek”, zei ze. “En dat duurt even. Mar wat we nu weten is het niet goed. De tumormarkers rijzen de pan uit,” Ook waren veel andere dingen in mijn bloed niet goed. Moeilijke woorden dingen, Dus niet suiker, calcium en zo. Maar van die drie keer...
Op maandag 28 april 2008 werden we verwacht in het Radboudumc in Nijmegen. De oncoloog wist te vertellen dat ik statistisch te oud was om zaadbalkanker te krijgen. Na je 35ste is de kans op zaadbalkanker erg klein. Bij de meeste mannen…Bovendien ik had uitzaaiingen. En die “wat uitzaaiingen” waar in het Helmondse over werd gepraat waren “wat erger” dan dat we hadden...
Een dikke week later kwam de uitslag van de CT scan. De uroloog vertelde dat hij aan de rechterkant de zaadbal, bijbal, zaadleider en lymfeklieren had verwijderd. “Het weefsel is door de pathaloog onderzocht en bevestigt dat het hier om zaadbalkanker ging.” Het klonk allemaal hoopvol. Hij zal zo wel over die slechte celletjes en bestraling beginnen, dacht ik. En dat viel een beetje...
Het was zaterdag. Een dag na de operatie. Ik was brak, ziek en misselijk. Ik zag een flinke blauwe plek op mijn rechterhand. Ik moest denken hoe ik aan die blauwe plek was gekomen. En dat duurde even. Langzaam ging er een klein lampje aan. Kanker. Ik. Heb. Kanker. Langzaam ging er een klein lampje aan… Hoe kan dat nou? Jaren terug gestopt met roken, drinken deed ik ook niet echt. Twee ons...
Na een redelijk slapeloze nacht waarin allerlei doemscenario’s de revue hadden gepasseerd, van peanuts tot worst case scenario, en een ochtend die maar niet voorbij wilde gaan was het eindelijk tijd om naar het ziekenhuis te vertrekken. Vervoer geregeld, want zelf heb ik geen auto. Vrouwlief is die ochtend gewoon gaan werken omdat het enorm druk was in the office en ze liep over van de...
De uroloog kwam terug met wat formuliertjes die ik her en der af moest geven. Normaal hoeft de patiënt dat niet zelf te doen, maar mijn opname en operatie was morgen al. “Ik zie u morgen,” zei hij. Ik gaf hem een hand en wenste hem een prettige dag. Vrouwlief deed hetzelfde en vroeg of ze met mee mee moest naar de diverse afdelingen. “Want anders ga ik terug naar kantoor,”...